باغبان کرده فراموش که سیبی دارد ...
از هردری سخنی
یک پایان تلخ "بهتر ازتلخیه بی پایان است... درخت حرف تبر رابه دل نمیگیرد" پدر! ببخش رجزهای گاه گاهم را. من قدمگاه توام" پای بگذار من سراپرده توام "پرده بگشا من چراغ راه توام" خاموشم نکن من خدایم همانی که سرادقات جلالش را سعدی بااهتمام حافظ برای این قرن پردردسر هی گفتند"ولی کو "گوش شنوا " اینهمه درد" ازپشت آنهمه غبارومه "نیز دیده میشود پس خوب دقت کن ...
Power By:
LoxBlog.Com |